W centrum miasta, pośród najpiękniejszych budowli miasta stał Czarny Pałac, stanowiący Gmach Objawienia. Ogromne, czarne mury sięgały dziesiątek metrów nad ziemią, kończąc się zawsze ostrymi szpikulcami wielkimi jak ludzie oraz tysiącem gargulców. Zza murem widniały gotyckie wieże, których iglice ginęły gdzieś wśród chmur, a bramy mogły przepuścić nie jednego giganta, a zwykli śmiertelnicy mogli przechodzić przez bramę, nawet, jeśli krata była zamknięta. Codziennie przez pałac przemyka się tysiące urzędników, którzy załatwiają wszystkie sprawy organizacyjne tego miasta, by zapewnić mu jak najlepsze funkcjonowanie.

Prawie przy rynku stał piękny, zadbany budynek. Wysokie mury otaczały go, a wykonane były z marmuru. Solidna brama prezentowała się dostojnie, tak samo jak dwóch strażników po jej bokach. Tam, za murem znajdował się piękny ogród oraz budowla godna bogów. Dostojna, wysoka, wybudowana z marmurów najdroższych i przyozdobiona złotem. Po ogrodach krzątały się nimfy i czarodzieje, uczeni i trenujący wojownicy zawsze gotowi, by stać się bohaterami.

    

Duży budynek z grubociosanych, poteznych granitowych glazów i solidnych debowych belek jakby skupiony stal w cinu dwóch poteznych debów. Niewielkie okna które bardziej przypominaly obronne stanowiska strzelnicze nie dodawaly mu lekkosci. Solidne drzwi wzmocnione zelazem otworzyly sie powoli. Wnetrze nieco ciemne, zadymione, podloga z wytartych i pociemnialych desek, pokryta sladami wielu stóp twych poprzednikow. Wiszacy na scianach orez nie wygladal jak ozodby zrobione z byle blachy i kawalka drewna. Tak, to nie jest miejsce dla slodkich dzieci. Sam widok barmana za lada z niedokladnie oheblowanych, poteznych desek dobitnie o tym swiadczy. Harnulf Jednooki prócz barku oka i prawej dloni ma w zanadrzu zawsze zapas obelg dla kazdego kto weglug niego wyglada na mamisynka, oraz mocne piwo i solidne, syte posilki.

    

Nie było tu budynku, lecz ponure wejście do piwnic. Schody zdawały się ciemne, a jedyne co było tutaj, to tablica z marmuru głosząca: "Wiele razy po prostu nie zdajesz sobie sprawy, że nie żyjesz w normalnym świecie, lecz w innym miejscu. Wiecznie stawiana Maskarada, Zasłona czy działające Zapomnienie spisują się od lat. Od wieków. Kiedyś wierzyłeś w prawdziwych władców tego świata. Teraz jednak dorosłeś: teraz tylko grasz w gry z serii Świata Mroku… i marzysz by być jednym z tych, o których zapomniałeś."

    

Wchodząc do niewielkiego zaułka spostrzegasz wejście w dół, idziesz dalej niewielkimi krętymi schodami do podziemi miasta, stąpasz ostrożnie ponieważ posadzka jest śliska. Jak już dotarłeś do końca schodów stajesz po kolana w ścieku. Wokół ciebie nastaje ciemność, w oddali widać jakieś dwa niewielkie świecące punkciki. Podchodząc bliżej spostrzegasz jakiegoś 2,5 metrowego stalowego stwora, wyraźnie cię obserwuje. Za jego plecami są dziwne stalowe drzwi z napisem „Strefa 51”. Zastanów się nad dwoma rzeczami: Co zrobi owy stwór ? Co jest za tymi wrotami ? Jeżeli twoja ciekawość przewyższa strach to ruszaj dalej!

    

Klucząc miedzy uliczkami zdala od centrum dostrzegasz przedziwny budynek jakby wklejony na siłę miedzy kamienicami. Zresztą sam gmach zdawał się być sklejony z wielu niepasujacych elementów. każde okno, umieszcone na innej wysokości było inne: Jedno duze okrągłe, drugie małe, kwadratowe trzecie szczeliste niemal wyjęte z gotyckiego kościółka. Nad sporą łukowata bramą widnija jakieś runy a pod nimi w znanym ci jezyku napis: "Do odwarznych galaktyka należy". Pytając się przechodnia co to za budenek odpowiada że to pracownia jakiegoś pomylonego maga który otworzył portal do innych wszechświatów.

    

Pomimo iż bard siedział w najdalszym rogu izby, wokół niego zgromadziły się tłumy żądne opowieści. Dzieci niemal zahipnotyzowane wpatrywały się jak pieśniaż powoli nastrajał mandolinę, starsi natomiast niecierpliwe, acz usilnie błagali mistrza o nową historię. Artysta jednak jeszce nie byl gotowy. W myślach dopracowywał szczególy swej opowieści. Lecz lada chwila zacznie...
    

Bajarz siedział spokojnie, trzymając swoją lutnię na kolanach. Jeszcze tylko subtelnie rzucił spojrzenie na tych wszystkich gości, którzy przybyli tutaj tylko po to, by wysłuchać jego opowieści, by zarazem w niej uczestniczyć. Świece ocieplały ich spragnione słów policzki, a dłonie ściskały kamienne wielościany, które miały się potoczyć wraz z opowieścią. Oni sami mieli się stać członkami tej ballady. Kiedy pierwsza struna zabrzdąkała, opowieść się zaczęła…
    

Gdzieś przy murach miejskich stoją łaźnie. Nie jest to może piękny i okazały budynek lecz potrzebny wszystkim. Mury go są z szarego kamienia a przed wejściem stoi mała fontanna przedstawiająca kobietę lejącą wodę. Wchodzisz przez niezbyt okazałe drzwi do środka. Tam przy wielkich basenach i w małych, parnych pomieszczeniach rozmawia się o różnych sprawach to tu mieszkańcy miasta rozmawiają na dowolny temat, jest to miejsce gdzie mogą mówić wszyscy o wszystkim... Oto przekraczasz progi tego miejsca.

    

Gdzieś nieopodal Pałacu Objawień z pozoru niezauważalny, stał w jego cieniu niski, kamienny dom, o ogromnych gotyckich oknach (nie wiadomo dlaczego i po co ktoś je tu wstawił, prawdopodobnie budynek miał być jakąś częścią Pałacu, ale wnet z niej zrezygnowano) obrośnięty bluszczem. To tutaj wytchnienie znajdowali Artyści-malarze i poeci, którzy dzielili się swoimi dziełami ze światem. Wejść tutaj mógł każdy, spragniony poezji, czy tez piękna malarskich obrazów.

    

Po za centrum, tuż przy parku, stał ogromny kwadratowy budynek z kolumnadą na każdej z ścian. Dach był plaski, a cały kompleks utrzymany był w stylu klasycznym. Przechodząc przez monumentalną bramę, dostajesz się na dziedziniec. Po lewej stronie znajduje sie gmach teatru grający największe sztuki. Przypominający nieco kościół, z gotyckimi oknami mógł pomieścić kilka tysięcy widzów. Z prawej strony usytuowana była natomiast biblioteka, z kopółą na szczycie, posiadająca zbiory z wszystkich uniwersów. Środek natomiast wypełniał przecudny ogród z alejkiami i ławeczkami na których rozprawiać można o literaturze i sztuce.

    

W epicentrum rozwoju kultury, obok Gamchu twórców, wznosił się budynek z kamienia o ostrych kształtach, zakończony kopułą z piekła rodem. Na czterech ścianach filharmonii, znajdowały się kolejno luźne grafitti, mroczne,gotyckie okna, zielarkie kolory tęczy oraz niewidzialne, szare, surowe kamienie. Wszystko to jednak tworzyło jedną całość Filharmonię. Tu zbierali się ludzie, różnych warst społeczłecznych, różnych kultur i wyznań aby razem wsłuchać się w rytm bijących dźwięków, które umożliwiały zapomnienie o wszystkich trudach minionych tygodni...

    

Jest początek roku 2005. Sabbat panoszy się już w Seattle całe dziewięć lat, kiedy to po długotrwałym oblężeniu miasto zostało wyrwane z rąk Camarilli. Metropolia stała się niebezpieczna i pełna przemocy, liczne patrole policji, wezwania czy pędzące karetki stanowią standardowe tło jednego z największych miast Stanów Zjednoczonych. Diabolistyczni Władcy bawią się wśród neonów miasta jak niegdyś mieszkający tutaj Indianie dookoła ognisk w szalonym tańcu wojny.

Kontynuacja, a raczej to, co działo się przed Elyzjum. Zapraszam do gry wszystkich chętnych!
    

Każde miato musi mieć swoich mieszkańców. W Tenebraes populację miasta stanowią istoty wszelakich ras i pochodzenia. Zdaje się że ta cała mieszanka mas zdaje się symbolem niezwykłego chaosu jaki jest wiecznie obecny w mieście. Zarazem też ogromna dawka tolerancji powoduje, że w mieście nie trwa wieczna wojna. Wszystkie istoty muszą nauczyć się między sobą kolidować a nie walczyć i mordować. Inaczej miasto upadnie.
    

Piszą tutaj tylko MG Miasto nie zamieszkują tylko istoty inteligentne. Pobliskie lasy, wzgórza czy góry, a nawet morską otchłań zamieszkują inne istoty, które można spotkać. Niektóre z nich mogą zostać zagonione do Tenebraes jako niewolnicy czy stworzenia hodowlane. Z pewnością jednak czyni wyprawy poza miasto bardziej przerażającymi czy ciekawymi. Czy słyszysz zew zwierząt i bestii?
    

Czy słyszysz plotki, które przemierzają miasto? Jeśli ich nie słyszysz, nie potrafisz ich odczytać, to nie przetrwasz tutaj, nie masz szans żyć w Tenebraes. Tutaj zapisane, w tych plotkach są wszystkie zaułki i zasady, które pozwalają ci tutaj żyć. Słyszysz je? Może sam jesteś jednym z tych nielicznych, co ma zamiar wypowiedzieć swoje własne plotki? Wykrzycz je tutaj, szalej nimi i twórz nowe zaułki. Miasto-będzie-twoje.