Tenebraes

Ivellios

Czy uważacie, ze DnD to tylko system dla nałogowych maniaków siepania? Czy walka odgrywa najważniejszą rolę w tym systemie?

Czy uważacie, że można grać w DnD jak narratorską opowieść bez kości i nie straci na tym klimat?

Co siądzicie o lataniu po ruinach, podziemiach na różne poziomy i siepanie orków i gobasów... taki otarł się stereotyp i takie są typowie przygody? Co o tym sądzicie... może wolicie grać i prowadzić nie stereotypowe DnD? Razz

Nirian Samalai Feireniz · Wysłany: Pon 13:23, 20 Mar 2006 Temat postu:

Wszystko tak naprawdę zależy od drużyny i MG. Ja stanowczo jestem za narracją, acz mechanika DnD nie sprzyja narracji. Grając jednak w RPG skupiam się bardziej na światach niż na mechanice. Moje subiektywne zdanie. Ej, może zagramy w DnD na mechanice WoDa? Żart.

Calmal · Wysłany: Pon 13:57, 20 Mar 2006 Temat postu:

Zgadzam się z Samalaiem - wszystko zależy od graczy i MG. Kiedyś nawet postanowiliśmy grać w hardcorowy dungeoncrawl ze wszystkimi zasadami, z walkami rozstrzyganymi na heksagonalnej planszy za pomocą figurek. To było coś zupełnie nowego. Graliśmy 3 doby (tak doby z przerwami na spanie i żarcie) w jedną prosta przygódkę (kużnia gniewu). Ale nie obyło się bez narracji (nawet przy rozbrajaniu pułapek Very Happy

) i przez to bawiliśmy się tak długo i tak świetnie. Do dziś wspominamy ta sesje to znaczy że nalezała do dobrych!

PS: Miejsce akcji przeniosłem do Planescape'a - na Outlands. Prawda uwielbiam Planescape'a !

Gahrr Neck · Wysłany: Śro 19:59, 29 Mar 2006 Temat postu:

Kurde, nie lubię krótkich postów, ale po prostu muszę to napisać: to, czy używa się mechaniki D&D, czy też jakiejkolwiek innej, nie ma znaczenia ogólnie na to, czy narracja występuje czy nie. Wszystko zależy od graczy i MG.

Inna sprawa, że ja sobie rozgrywki w D&D bez rzutów kośćmi nie wyobrażam(bo i po co sobie wyobrażać? mechanika jest dobrze zrobiona i znacznie wszystko ułatwia). Po prostu dla mnie rzuty powinny być ładnie opisywane i takie tam.

Calmal · Wysłany: Czw 9:08, 30 Mar 2006 Temat postu:

Gahrr Neck · Wysłany: Czw 9:59, 30 Mar 2006 Temat postu:

D&D i w ogóle mechanika d20 sprzyja tzw. heroizmowi. Ale heroizm to nie jest, przynajmniej z tego co ja wiem, wykreślenie fabuły, miodnych opisów i ogólnie narracji. Heroizm i stosowanie się do tej mechaniki nie oznacza od razu, że rozgrywka wygląda tak:

MG: Zauważasz giganta.
BG: No to siepię. *rzut k20*
MG: Trafiłeś. *rzut na obrażenia* Teraz on wali w ciebie.

Etc, etc. Można łączyć rzucania kośćmi z odpowiednim opisywaniem sytuacji, bo są to po prostu rozdzielne sprawy.

Co do WFRP d20 - myślę, że na zasadach zbliżonych do Grim'n'Gritty dałoby się to przeżyć. Chociaż, w zasadzie, to faktycznie nie miałoby większego sensu.

Calmal · Wysłany: Czw 10:35, 30 Mar 2006 Temat postu:

Oczywiście heroizm nie równa się brak narracji. Nie raz zdażyło mi sie prowadzić przygody o mocnym zabarwieniu heroicznym i nie wyobrażam sobie gry bez odpowiedniej narracji, opisów i robudowanej interakcji pomiędzy postaciami. Więc wszystko i tak sprowadza się do podejścia graczy i Mistrza Gry. To od nich zależy ile w RPG będzie role-playing a ile game Smile

Wronek

Zalezy od druzyny jak i od mg Smile

ale sama nazwa wskazuej dnd to heroic fantasy wiec nacis nalozony jest na siepanie ale nie takei typu H&S Smile

ale mozna sobie pograc opowiesc narracyjna Smile

nic temu nie szkodzi ani nie ma jakichs niedogodnien.

kitsune

Pytanie typu szkolnego, na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi, bo i można zagrać w D&D pozbywajac sie prawie całej mechaniki, jak i zagrac w Wampira, gdzie rzucanie koścmi stanie się prawdziwą mordęgą. Tu tak naprawdę wszystko zalezy od złotego srodka. Bo jedni stawiaja na siepaninke inni na fabułe, a uważam, że najlepszą sesja jest taka, kiedy to fabuła i walka są zrównoważone...
A prawda jest też taka, że zarówno MG jak i gracze mogą zepsuć zarówno najlepszą mechanike, jak i najbardziej wciagającą fabułe...